Szał na bookstagram, czyli książka, kawa i szmata: cyk!

Zdjęcie. Zdjęcie książki. Niby nic? Aparat w dłoń i już? Hola! To wymaga więcej czasu i przygotowań niż myślisz. Przede wszystkim, jeśli chcesz naprawdę bawić się w zrobienie zdjęcia, lepiej nastaw wodę w czajniku. Przecież kawa (opcjonalnie, ale naprawdę jak już bardzo nie (?!) lubisz kawy, to herbata) sama się nie zrobi. Już? Zaparzona? No to rozkładaj sweter i do dzieła.

Szał na Instagramie rozkwita. To już nie jest portal, na którym wrzucisz fotki z wycieczki i selfie z imprezy, tak, o, na pamiątkę. Teraz musisz oznaczyć producenta szminki czy zegarka, odpowiednio się otagować i oznaczyć pięć osób do (lub dla) zabawy. Jakie jest tu miejsce dla książki? Okazuje się, że całkiem spore.

Wielkie grono sympatyków czytania, czy też raczej kolekcjonowania książek (bo nikt nie ma czasu czytać), wrzuca dziennie zdjęcie z książką w roli głównej. Nie może tu zabraknąć ulubionego kubka z kawką (w zimie o b o w i ą z k o w o, przynajmniej raz w sezonie, z kakao! Tylko mi nie mów, że nie masz w domu pianek!!), otoczonego swetrem w odpowiednim odcieniu (zależnie od koncepcji zdjęcia), opcjonalnie z roślinką/ kotem/ kocem/ poduszką/ stopą/ ręką z zegarkiem/biżuterią/ serwetą babci Stasi. Proste? No, nie taki diabeł straszny! Aaa, tylko jeszcze teraz to wszystko p o u s t a w i a j ! Żadna sztuka narzucać wszystkiego i pstryknąć zdjęcie, gdzie nie wiadomo na co patrze… a, nie, sorry, takie też są teraz w modzie. Cofam. Łap więc odpowiednią ostrość, pobaw się micro macro i już.

Ważne jest, żebyś znał/a też języki obce, co by posty nie były tylko po polsku, bo wiadomo, że cały świat c z e k a na nasze zdjęcie i relacje jak, co, czy fajne. Nie pisz nic konkretnie! Rozwlekaj, dozuj, zwabiaj, obiecuj rozdanie. Pamiętaj o filtrach i oczywiście dodaj w story, że masz newsa. Spokojnie. Z czasem przywykniesz i to wszystko stanie się łatwe. W zależności od siły przebicia będziesz witał się z kurierem na Siema!, albo po prostu biegał/a do biblioteki. O ile nadążysz z tymi wszystkimi nowościami, bo teraz każdy musi przecież wydać książkę, ale spokojnie, ktoś też myśli i mamy na regałach perełki o tym, co czytać, kiedy nie masz czasu czytać. Easy. Nadążysz, ogarniesz. Tylko pamiętasz o hasztagach. Inaczej: po co żyć?  
 
Może po to, żeby w spokoju delektować się lekturą, iść z psem na spacer i upiec babeczki, a w chwili nudy i zbłąkania trafić na tego bloga. Z przymrużeniem oka przeczytać tego posta, zaśmiać się w duchu (bo przecież to zawsze bawi, takie profile i „artystyczne ujęcia”), a potem wrócić na swojego Insta i wrzucić currently reading, bo przecież to naprawdę nic złego. Jak się lubi fotografować powieści i dzielić tym z innymi, to naprawdę nic złego na świecie się nie dzieje. Może kogoś to bawi, może drażni, ale na pewno nikomu nie szkodzi. A może zainspiruje, nakłoni do przeczytania w życiu czegoś więcej, niż Karolci.

 

PS. Tak, sama prowadzę takiego insta profila. Czemu? Nie mam rozprawy na ten temat. Po prostu to lubię. I masę ciekawych osób, które dzięki Ig poznałam, też to lubi.

PS.2. Tak na wszelki wypadek ten drugi, jakbyś jeszcze nie był/a pewny/a, że to był sarkazm. Potwierdzam, był. BESOS! :-)