Mimo słonecznej pogody za oknem - ja zapuściłam się w mrok. Mroczne dusze ludzi żyjących w mieście, w którym nie działa już nawet kolej, i których przyciągają tylko działające kasyna. Po drodze mijają handlarzy wywarem, który przez nos i żyły opanowuje ich umysły. Umysły żądne władzy, zysku, zemsty. Na scenę wchodzi „Macbeth”. Nigdy nie walczący o wyższe stopnie kariery wchodzi na nową ścieżkę swego życia. Jaki kierunek obierze? ♥️♠️
Projekt „Szekspir”, w którym udział brał m.in. Jo Nesbø, miał na celu przeniesienie wybranych dzieł szekspirowskich na karty współczesnej powieści. Bardzo się cieszę, że „Makbet” trafił się właśnie w ręce (pod pióro?) słynnego z Harrego Hole’a pisarza, bo akurat postać żądnego władzy Makbeta bardzo mi się podobała. Ta historia i tragizm postaci były jedną z lepszych i ciekawszych lektur szkolnych. W powieści skandynawskiego mistrza pióra postacie są równie ciekawe, a ich losy tragiczne, jak również samo miejsce akcji jest tak przykre i zniszczone, że miasto podzielone na dystrykty również oddziałuje na czytelnika. Narzuca klimat. Daje się odczuć na kolejnych stronach historii jak bardzo człowiek nie ma czasem wyjścia. Jednocześnie pokazuje też, że zawsze jest wyjście awaryjne.
Nesbo na tych niecałych 5oo-et stronach spisał losy wielu ludzi. Tych walczących o władzę, o uznanie, o kolejną działkę, o jutro. Spisał wyczyny ludzi zdolnych do wszystkiego i niezdolnych do małych rzeczy. Spisał tragiczne skutki brania narkotyków, dążenia do celu po trupach innych. I spisał się na medal.🔥
Zdjęcie i recenzja z mojego Instagrama, na który Was zapraszam: instagram.com/bookowniczkaig (niebawem wrzucę widgeta).
Komentarze
Prześlij komentarz
Cześć, miłego dnia i smacznej kawusi!